Yok Öyle Namerde Bir Tutam AF

             Sevgiyi bir silah, uyuşturucu pazarlar gibi sözde hocası tarafından sevginin, aşkın pazarlanması. Evet yanlış tahmin etmiyorsunuz Sena Düzgün’den bahsediyorum.

Zararlı bir parazit gibi kullanıp atmak; kızın duygularını alt üst etmek ve netice belli. Yarı yolda bırakılmış bir hayat.

Belki de kızı bir nikah ile kandırmak ve herşeyi yoluna yordamına göre sözde sevgisini satışa çıkarmak. Herşeyi bir kızı kullanmak için yapmak; ahlaksızca, adice.

Sözde dini kimliğini kullanarak zor durumda bırakmak ve dini de satışa çıkarmak ve yine bunu da bir kızı kullanmak için yapmak; ahlaksızca, adice.

Çekilen bir dert değil adinin yaptığının cezasız kalması, sadece ihraç mı; yetmez.

Eksik olan koskoca şey yerini bulması için açılan ama belki de delil yetersizliğinden kapanacak olan dava.

Kesin olması gereken şey nedir? Acımasızca verilecek olan ceza.

Mesele üniversitelerin isminin kirlenmemesidir, hocaların zan altında kalmamasıdır aynı zamanda.

Eden bulur elbette ama verilecek ceza niyetleri destursuz olanları da frenleyebilmelidir.

Kötünün cezasız kaldığı bir kara düzen devam etmemelidir.

Öyle bir yerden vurulmalıdır ki kendisi, yaşayacağı ömür boyu vicdan azabı ya da dar ağacı olmalıdır.

Yok öyle namerde bir tutam af…

 

İsmail Bal

07. 06. 2026